Били Ајлиш ја доживува најлудата година. Со најмногу главни наслови, продадени албуми, освоени безброј награди, вклучувајќи и пет Греми награди, и песна за најновиот филм за Џејмс Бонд, таа е присутна насекаде во поп културата. Постојано е во движење.

Но, наеднаш, последниве неколку недели, популарниот и брз начин на живот на Били Ајлиш – како и на повеќето од нас – мора да запре и да направи пауза. Од нејзиниот дом и подалеку од понатамошните планови за неодредено време, 18-годишната девојка преку видео повик зборуваше со нашиот поранешен главен уредник Дерек Оперман. „Не сум седела дома толку долго уште од кога имав 12 години“, вели таа во интервјуто.

Со нејзината единствена уметничка визија, препознатлив стил и невидена дрскост да ги прекрши правилата на музичката индустрија за пејачи како неа од претходните генерации, таа не наликува на поп ѕвездите коишто му се веќе познати на светот, и за разлика од нив е единствената родена во овој век. Притисоците коишто се својствени за ваквиот статус се очигледни, и не би било чудно да се претпостави какви емоционални последици може да имаат врз една личност.

„Јасно е дека секогаш размислувам за мојот следен чекор и како тоа ќе влијае врз светот и луѓето“, признава таа. Ова е една од причините зошто – за разлика од стереотипот на „опсесија од екранот“ со кој понекогаш се одликува нејзината генерација – таа се обидува да не користи технологија, и наместо тоа се фокусира на еден похолистички пристап. Како што ни кажува во интервјуто, благодарна е за патувањето на кое беше до сега, и покрај тоа што тоа не беше секогаш лесно. „Кој би знаел дека мојот живот би бил ваков. Неверојатно е. Го сакам својот живот.“

Зборувајќи искрено од удобноста на својот дом, Ајлиш дискутираше на многубројни теми како што е нејзиниот однос со родниот град, социјалните медиуми, како е да биде оддалечена од своите пријатели и како го поминува своето време во овие тешки услови.

Роман Флигел е водечка фигура на германската сцена на електронска музика уште од раните 90-ти години на минатиот век. Како студент по музика кој удирал на тапани во локални бендови, Флигел за прв пат се запознал со електронската музика преку својот постар брат кој му дал музичка компилација од синглови на „Chicago Trax 12“. Подоцна и тој самиот почнал да собира колекции на хаус музика од Детроит и Чикаго и честопати ноќите ги поминувал во клубот „ Sven Väth’s Omen Club“ во Франкфурт и се заинтересирал за користењето на аналогни ударни инструменти и евтини синтисајзери за создавање на електронска музика. Преку своите почетни експерименти со дизајн на звук и музичка продукција тој стапил во контакт со Jorn Elling Wuttke (Јорн Елинг Вутке), германски уметник со кој во 1992 година го создал ацид хаус дуото „Alter Ego“, како и со продуцентската куќа „Playhouse“ во 1993 година.

Флигел има продуцирано музика за најразлични звучни имиња како што се Roman IV, Eight Miles High, Soylent Green, Ro 70, Melanin, List, Acid Test, и Tracks On Delivery, а секое од нив претставува различен аспект на неговиот сеопфатен продуцентски стил. Тој има објавено пет музички албуми како соло музичар за различни продуцентски куќи како што се Clone Records, Cocoon Recordings, Correspondant, Curle Recordings, Dial Records, House Is OK, How The Other Half Lives, Klang Elektronik, Live At Robert Johnson, Ongaku Musik, Running Back, Skint и Versatile Records. Тој работел и како ди-џеј во исто време додека продуцирал музика како резидент ди-џеј во ноќниот клуб „Robert Johnson“ во Франкфурт, а честопати настапувал и во „Panorama Bar“ во Берлин. Неговите музички сетови, исто како и неговата музика, се провлекуваат низ најразлични жанрови, а најмногу во жанровите на IDM, хаус, техно и лефтфилд електро музиката.

На 11ти Декември во МКЦ од 20 часот Desonanz Festival имаат свој настан на кој со свои настапи во живо ќе се претстават OАКЕ од Германија и Parhelic Shell од Франција.

ОАКЕ е германски експериментален техно проект што се осмелува да продре во соничните предели на стравот и неизвесноста. ОАКЕ е уникатен проект што создава незаборавлив стил кој бара слушатели кои се ослободени од предвидливото морализирање и површното вреднување, слушатели кои бараат и создаваат романси во сивиот свет на бруталистичката архитектура и сеприсутната автоматизација.

Сега веќе како соло проект на Ерик Оаке, OAKE објавува за профилираните издавачки куќи како што се Downwards, Stroboscopic Artefacts, SNTS, 47, а бил дел од ремикси за издавачи како Horo, Noiztank и Cluster Node. Резултатот на сето тоа е звукот кој ја освојува свеста на слушателот со строгиот баланс меѓу етеричните и заводливи вокали и ритамот што грми, проектирајќи ги во еден свет каде силите на техно науката и магијата се наоѓаат во постојана взаемна комуникација. Живите настапи на ОАКЕ ги освоија клубовите и фестивалите низ светот.

Parhelic Shell e француско електронско дуо, проект кој носи уникатна медитативна и хипнотична визија на современ техно звук кој подиумот го претвора во имагинативна фантазма на аналогна психоделија.

Воедно публиката ќе има можност истата вечер да ја проследи и премиерата на еден храбар и уникатен перформанс. Мултимедијалниот балет концепиран од македонската прима-балерина Ивана Коцевска – “КИНТСУГИ” – претстава за траумите, повредите, навредите кои оставаат лузни од кои не треба да бегаме. Напротив, ги прифаќаме и ги носиме со гордост бидејќи тие се она нешто кое придонесува при нашето оформување, дел од искуствата кои не градат.

Танчери: Ивана Коцевска, Валентино Апостоловски
Музика: Димитар Николов
Костимографија: Милена Атанасовa
Видео мапинг: Петар Џон
Фотографија: Сашо Алушевски

1. Jori Hulkkonen – Tähtien Suojaan, Toistensa Maa

2. Betonkust & Innershades – Mercy Like

3. 808 State – Skylon

4. Franck Kartell – Heartbeats from Outer Space

5. thatmanmonkz featuring Nikki O – Syntax D’Amour